نوشته از مهندس نورالدين مدنی

جمع آوری تمبر یادگاری، سالم ترین سرگرمی جوانان

آنچه را که امروز در خور ارزشیابی درست در مقابل بسیاری از کمبودها ، نقصان ها و رویاهای دور و دراز جوانان کشور ما است، احیای دوباره کلکسیونری تمبر یعنی یکی از سنت های کهن و پر فایده است که در گذشته بسیاری از سرگرمی ها ، دلخوشی ها و عشق ورزی های خالصانه جوانان را در برداشته و موجب غرور و افتخار خانواده های دوراندیش و روشن بینی بوده که جگر گوشه های خود را به این کار تشویق می کردند .

چون این روش اصیل سرگرمی به دلایل گوناگون، به ویژه با بالا رفتن سرسام آور قیمت ها و محدود شدن در آمدها و عدم امکان تغذیه مالی جوانان و بطور ساده رسیدن جوانان به پول جیبی کافى، و از طرفی عرضه و انتشار تمبر در تیراژ بالا و از رونق افتادن معاملات تمبر در بازارهای آزاد و ایجاد یک نوع رخوت و دلسردی و عدم اطمینان جوانان از خرید و جمع آوری تمبر یادگاری، این سنت تقریبا از بین رفته و می رود که به فراموشی سپرده شود.

لذا بر همه علاقمندان و مسئولین دلسوز که در انتشار و عرضه تمبر یادگاری که نمایانگر ارزش های والائی است دست دارند توصیه می شود تا قبل از اینکه این پدیده دل چسب و مفید در جامعه ما مضمحل و فراموش شود، با تمهیداتی شایسته و با همکاری صمیمانه انجمن دوستداران تمبر اصیل که اخیرا تاسیس شده و کارش را آغاز کرده است گره کور این معضل و رکود را بگشايند تا دوباره این شیوه همیشه محبوب جوانان و دانش آموزان رنگ و روی تازه ای دمیده شود.

تا شاید به یاری خداوند بزرگ بتوانیم از طریق این راه ساده، به جوانان خود بیاموزیم که چگونه تاریخ را، و آنچه را که به پیشینیان ما گذشته و اتفاقات افتخارآفرینی را که به وقوع پیوسته با جمع آوری تمبر یادگاری مرور کرده، یاد بگیرند و بخاطر بسپارند که در گذشته چه بوده اند و امروز چه هستند و در فرداها چه مسیری باید طی شود تا مقبول خاص و عام گردد .

بهتراست جوانان ما به هر طریقی که پسندیده باشد روشن و ترغیب شوند و بشناسند آنچه را که از نظر تاریخی ، وقایع نگاری و یا اسطوره ای که در جامعه منعکس شده است گفته شده است و یا در قالب امور جاری جا افتاده است و همواره تمایل به دریافت را ، شناسائی روشنی ها را و رسیدن به مرزهای استغناء ذهنی را در خود زنده نگاه دارند.

واضح است که دلبستگی و عادت به جمع آوری تمبر یادگاری و کلکسیونری بینش جوانان را به سطوح بالاتری ارتقاء می دهد و به همان نسبت نیز شخصیت اجتماعی آن ها را بالا می برد.

برای رسیدن به این هدف عالی بد نیست که جوانان از پنجره همیشه باز و روشن جمع آوری و مجموعه داری تمبر که می تواند ریشه در معنویات خاص خود داشته باشد یک بار دیگر تجربه کنند و اطمینان و اعتقاد داشته باشند که در این راه زیان نخواهند دید.

چرا که با کمی پشتکاری و ممارست و همت در سرمایه گذاری هر چند اندک ، به مناظر بدیع آن سوی پنجره دست خواهند يافت ، چون تمبر چیزی نیست که صرفا فکر شود تنها به منظور چسباندن روی پاکت و بسته باید از آن استفاده شود.

بلکه آگاهی و اطلاع از علت پیدایش آن بخصوص با علاقمندان به جمع آوری تمبر یادگاری و به ذهن سپردن مناسبت انتشار آن خود به صورت علمی در می آید که يقينا یک کلکسیونر منضبط و مسئول از آن برخورداراست.

بدیهی است هر چقدر ذهن انسان گنجایش دریافت و ضبط داشته باشد به همان اندازه احسا س بی نیازی بیشتر می شود و یک حافظه گسترده و پر ظرفیت است که می تواند جواب گوی مشکلات اطلاعاتی تاثیرگذار باشد.

امروز خیلی ها هستند که در مجموعه داری خبره بوده و مسائل روزگار را و پیدایش تمدن نوین و تكامل جوامع و رنسانس فرهنگی را به استناد تمبرهای یادگاری و شناسائی دقیق تمبرهای اصیل ردیابی کرده و دلایل روشنی ارائه می دهند که در پاره ای موارد اعجاز آفرین است این نوع تلقی و برداشت ها را می توان به وضوح در نوشته ها و خاطرات تمبر شناسان و کلکسیونرهای کشورهای مختلف استنتاج کرد.

ممکن است اینطور تصور شود که کلکسیونرها ثروت اندوز بوده و حرص و ولع خاصی آن ها را به این کار سوق می دهد. مطمئنا آن طور نیست این خیال باطل است.

البته امکان دارد که فروشندگان تمبر با چنین دیدگاه و حصلت مبادرت به جمع آوری تمبر و خرید و فروش آن بکنند که طبیعی هم به نظر می رسد ولی کلکسیونر هرگز...

بسيا ر مایه ناسپاسی است که زوایای دید کلکسیونر را این طور ارزشیابی بکنیم، واقعیت این است که کلکسیونرهروقت که به یک تمیړاصيل و ارزشمند دست می یابد احساس غرور و مباهات می کند و تمایل پیدا می کند که به نحوی آن را به رخ خبره گان دیگر بکشد و ظاهرا فقط از این کار لذت می برد، نیت بدی ندارد در فکر سوء استفاده نیست .

در واقع میزان کنکاش و تلاش خود را به نمایش می گذارد و در اصل هم قطاران خود را تشویق به جستجو می کند لذا به طور ناخودآگاه منبع فيض دوستداران تمبر است و جایگاه ویژه و ارزش و قرب و محبوبیتی شگرف دارد.

آیا می شود کسی به تمبر یاد گاری به خصوص در ایران علاقمند باشد ولی خانواده نوین فرح بخش را نشناسد و نامش را نشنیده باشد؟ خیلی روشن است که کسب محبوبیت در راه خدمتگذاری به فرهنگ کشور، نا م آوری در راه اشاعه و صدورارزش های میهنی و دینی به طرق برقراری مراوده و مبادله تمبرهای یادگاری با کشورهای دیگر چیزی نیست که با مسئولیت و یک نوع علاقه و اعتقاد توام نباشد.

جوانان ما باید بیاموزند که چگونه و به چه ترتیب با دوستان خود به خصوص در کشورهای خارج چنین ارتباطی را برقرار کنند و چگونه از آن در سطوح مختلف منتفع شوند.

جوانان عزیز ما يقينا وقتی به کلکسیونری که یک سرگرمی سالم و آموزنده است روی خواهند آورد که مسئولین علاقمند و دلسوز کشور و همه آن هایی که دست اندر کار این وظیفه ملی و مذهبی هستند امکانات و ابزار کار و فعالیت را از آنها دریغ نکنند تا نهایتا به جمع آوری تمبردلبستگی پیدا کرده و به آن قدر بگذارند.

بدیهی است که یکی از مهمترین ابزار کار در این راه این است که هیچوقت نگذاریم تمبر یادگاری در بازار آزاد از ارزش و اعتبار بیافتد و همواره باید به یاد داشته باشیم که تمبر سرچشمه و منبع نوآوری هنری و تاریخی است و به اصلاح عموم و دوستداران است که با دید والائی به آن بنگرند .

با توجه به اینکه هوش، ذکاوت ، پشتکاری و همت جوانان کشور ما زبانزد خاص و عام است لذا توصیه می شود صرف نظر از هر گونه کج اندیشی و حرمان، بزرگ منشانه به جمع آوری تمبر یادگاری اهتمام ورزند و مشوق دوستان و اطرافیان خود هم باشند.

یقین داشته باشند که مجموعه نفیس و با ارزشی را روزی به دست خواهند آورد و ضمن کسب یک نوع دانش و تخصص اجتماعی ، به اندوخته ای بس پایا و به جا ماندنی دست خواهند یافت و چه بسا به کلکسیون خود افتخار کنند.

یکی دیگراز پیشنهادها به جوانان و همه آن هایی که شوق و ذوق این کار را دارند این است که اگر بخواهند می توانند در جایی آبونه شوند و تمبرهای یادگاری را در مواقع مقتضی با قیمت های نازل تحصیل کرده و از لطمات مالی ناشی از دیر کرد در خرید هم مصون باشند.

انجمن دوستداران تمبر اصیل آماده هر گونه راهنمایی و همکاری با عزیزان علاقمند است. این انجمن خود بارغه ی امیدی است که پس از مدت ها تلاش و پیگیری مستمر موسسه نوین فرح بخش و با همت والای همکارانش تاسیس و رسما کار خود را آغاز کرده است و در صدد است بسیاری از اطلاعات، تجارب و نحوه کار جمع آوری تمبر را به دوستداران به ویژه به جوانان و دانش آموزان عزیز عرضه نموده، همگام با آن ها در راه اعتلای کلکسیونری پربار وغنی قدم های موثری بردارد.

تا شاید روزی نه چندان دور بر تعداد نام آورانی چون فریدون نوین فرح بخش که همواره مجموعه هائی از آلبوم های نفیس را با محتوای فرهنگ و هنر اصیل ایران زمین را با خود به اقصی نقاط عالم حمل کرده و تقدیرنامه ها و جوایز و مدال های زیادی که روزی زینت بخش موزه ها خواهد بود برای کشور ما به ارمغان آورده است افزوده گردد.

چرا که اعتقاد بر این است که برای رسیدن به جامعه ای متعالی و عاری از هر گونه گزند عصيان زدگی و بی بند و باری، جوانان را باید در مسیرهای معین تکاملی ذهنی و در جهت رسیدن به آگاهی های گسترده در شناسائی ریشه و تار و پود معضلاتی که پیشینیان ما با آنها مواجه بوده اند عادت داد و پیش برد.

انشاء الله که جوانان ما شناسائی تمبرهای یادگاری را که به منزله مسائل ظریف تاریخی است مورد توجه قرارداده و خانواده ها و دوستان خود توصیه خواهند کرد که در جشن ها ، اعياد و تولدها به جای گل و گیاه و کادوهای دل خوش کننده فرسایشی ، آلبوم های تمبر یادگاری به جا ماندني هديه کنند

که بسیار زیبنده خواهد بود و باشد که به یاری ایزد منان روزی خود نیز به مجموعه نفیسی از تمبرهای یادگاری دست یابند که کمال مطلوب خواهد بود .

نوشته از نادر ابراهیمی :

تاثیرات آموزشی - تربیتی مجموعه داری تمبر ، بر کودکان ونوجوانان .
1 - مقدمات :

گرد آوری نظا م دار تمبر- که آن را "مجموعه داری تمبر" می نامیم - براساس انباشتی از تجربه ها ، و نیز مشاهده ی مستقیم این حرفه - فن" دوست داشتنی، دلنشین ، و شور انگیز ، بدون هیچ شک و شبهه ایی، یکی از بهترین روش های پرکردن اوقات فراغت و يکی از سالم ترین تفریحات فکری - فرهنگی زمان ما در جهان ماست .

در باب ارزش های فکری - فرهنگی، و مسلما اقتصادی مجموعه داری تمبر ، در حد کفایت سخن خواهم گفت ، لیکن مرجح است که در ابتدا بر سر برخی تعاریف و مفاهیم، به توافق اولیه دست یابیم.
(۱) • مجموعه داری تمبر ، همچنان که گفتیم، گردآوری نظا م دار (= سیستماتیک ) تمبرهای رسمی کشورهای جهان با یک کشور است .

به گونه یی که یا : روند تاریخی چاپ و انتشار آنها را نشان دهد ، و يا از نظر موضوعی و محتوائی ، نظر به مشترکات شباهت هایی داشته باشد .

(روند تاریخی انتشار یعنی توالی زمانی انتشار تمبر، به گونه ای که تمبری که فی المثل در دهم فروردین سال ۷۲ منتشر شده است بعد از تمبری بیاید که در اول فروردین همین سال انتشار یافته است .
مشترک ها و شباهت های موضوعی ، یعنی عنصر يا مساله ی واحدی در تمام تمبرهای گردآوری شده وجود داشته باشد، في المثل : "مجموعه تمبرهای گل " یا " مجموعه تمبرهای پروانه " یا "مجموع تمبرهایی که دارای برخی اشتباهات چاپی هستند و مانند این ها .)

(۲) • واژه ی " کودک "، در مورد خا ص "مجموعه داری تمبر"، طبیعتا شامل شیر خوارگان و نوزادان نمی شود .

على الاصول ، دراین بحث ، " کودکی " یعنی دوران از ۷ سالگی و نوجوانی ، محدوده سنی ۱۳ تا ۱۷ سالگی ، پس از ۱۷ سالگی ، در شرایط آموزشی - هوشی امروز ، دوره ی جوانی آغاز می شود که فعلا مورد بحث ما نیست . بنابر این، مقصود از کودکی و نوجوانی در زمینه گردآوری تمبر ، ۷ تا ۱۷ سالگی است .

(البته ، سن آغاز مجموعه داری تمبر ، به طور غیر نظام دار، ۷ تا ۹ سالگی ست . در این سه سال، ضرورتی ندارد که از کودک بخواهیم همه ی اصول پیچیده ی تمبرداری را مد نظر داشته باشد ، ردیف ها (سری ها) را پر کند، تمبرهای بد دندانه یا معیوب را دور بیندازد، مهر خورده های روز را با مهرنخورده ها مخلوط نکند، با تمبر، مشغول شود .

هرنوع وارد آوردن فشار جهت نظام دار كردن مجموعه در این سنین، ایجا دلزدگی و بیزاری می کند و این حرفه فن همگانی و معتبر را از زندگی شخص حذف می کند.

بدیهی ست که اگر اولياء کودک ، خود، به کار مجموعه داری تمبر مشغول باشند، کودک ، بر اسا س تقلید، بدون هیچگونه فشاری ، به نظا م دار کردن مجموعه ی خود دل می بندد .. به هر حال ، آموزش همراه با فشار، عملی ست ضد آموزشی وضد رشد )

( ۳) • با تکیه به اصول بین المللی کار، فرد در محدوده ی سنی کودکی - نوجوانی قاعدتا نباید شاغل باشد و نباید منابع درآمد مستقل داشته باشد. بنابراین پرداخت هزینه های اولیه ی " تمبرداری " یا سرمایه گذاری در امر خرید و انباشت تمبر، یک سره برعهده ی اولیاء کودک است.

با در نظر داشتن این اصل ، اولیاء کودکان و نوجوانان، ضمن تشويق بچه ها به تمبرداری، حق است که با احتیاط و رعایت اصول تربیتی و روان شناختی، و با احترام به شخصیت فرزندان خود ، مراقب مجموعه های تمبر ایشان باشند.

تا شیفتگی در امر گردآوری تمبر، برای خانواده ایجاد بدهکاری های سنگین و غیرقابل پرداخت نکند و یا در معاملات و معاوضه هائی که در مورد تمبرهای گوناگون پیش می آید، امرخلافی واقع نشود .

پدران و مادران می توانند پس از وصول به اطمینان، که فرزندان ایشان به تمبرداری مشغول شده اند، در هر ماه، مبلغی را به خرید تمبر اختصاص بدهند، و این مبلغ را که می تواند بسيارهم نا چیز باشد ، درا ختیار خود کودک و نوجوان بگذارند تا با استقلال ، و به یاری تفکر و محاسبه، به خرید تمبر مشغول شوند.

بدیهی ست که این مساله ی بسیار ظریف ، باز هم ، در محدوده های بسته تر سنی شکل های مختلفی پیدا می کند.

مثلا کودکان ۷ تا ۹ ساله ، در هر حال، قادر به خرید کاملا آزادانه ی تمبر نیستند، و کودکان ۱۰ تا ۱۲ ساله، تحت شرایط معینی از پس این کار بر می آیند، اما نوجوانان ، با پیمان ها و تعهداتی بسیار آسان که با اولیاء خود می بندند و می پذیرند، می توانند آزادانه عمل کنند. این شرایط و تعهدات ، بعدا مورد اشاره قرار خواهد گرفت .

(۴) • لازمه ی مجموعه داری تمبر، آشنایی با معنای تمبر ، کارکرد تمبر ، مشخصه های تمبرها ، فواید تمبرداری و ورود به دنیای تمبر شناسی (علم تمبر) ست. برای وصول به این آشنایی و شناخت .

درصورتی که پدران و مادران، خود ، مجموعه دار و تمبر شناس نیستند، برعهده ی پدران و مادران است که در قدم های نخستین، از راهنمایی های متخصصان و مشاوران صادق و صمیمی بهره مند شوند، و کمی بعد، از کتاب های مربوط به تمبر استفاده کنند.

به هر حال ، مجموعه داری تمبر را، اولیاء کودک نباید فقط یک بازی و سرگرمی ساده ی بی ارزش تلقی کنند. بلکه حق است، به این مساله همانند مساله ی نام نویسی کودک در مدرسه ، با خرید کتاب های مناسب ، توجهی کاملا جدی داشته باشند و از همان ابتدای کار بدانند که فرزندان خود را به حرفه - فنی که اعتبارات متعدد دارد مشغول کرده اند.

تمبر داری فرهنگی - گر چه نوعی بازی و سرگرمی به حساب می آید - می تواند نقشی بسیار موثر در زندگی معنوی و مادی آینده ی کودک و نوجوان بازی کند.

(۵) • مسا له ی زمان بندی پرداختن به تمبرداری یعنی مشخص کردن طول مدتی که در هر روز یا شب، کودکان و نوجوانان مجاز خواهند بود به مجموعه داری و منظم کردن تمبرهای خود مشغول شوند، مساله ایی ست بسیار دقیق و حساس .

تمبر ، موجودی است سخت جذاب و شیئی است با شخصیتی نادر و منحصر به فرد. زمانی که انسان درگیر با تمبرداری می شود، عملا بیم آن می رود که در دریای تمبر ، غرق شود و از همه چیز ببرد.

بنابراین، پدران و مادران باید از همان ابتدای حرکت ، با ملایمت و توافق، مدت زمان معینی را برای پرداختن کودک و نوجوان به تمبر ، مقدر کنند و تخلف از قاعده ی "زمان بندی کار" را در حکم فسخ قرار داد پرداخت وجه برای خرید تمبر تلقی کنند.

اگر چنین اقدامی ، در ابتدای کار جدی تمبرداری صورت بگیرد، بعدها دشواری هایی در کار پیش نخواهد آمد و اسباب پشیمانی نخواهد شد ..

ادامه دارد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

داستان جالب و شنیدنی از تمبر هوائی امریکا با چاپ معکوس - قسمت اول

The Inverted Jenny

ویلیام تامس رابی William Thomas Robey در ۲۱ آپریل ۱۸۸۹ در Cookeysville مريلند، در مزرعه ای که اکنون شهر Potomac نزديك واشینگتن می باشد متولد شد. قبل از شروع به کار به دانشگاه مریلند می رفت. در ۲۳ سالگی با کارولین اسکات که ۱۷ سال داشت و ساکن واشینگتن بود آشنا شد. در ۱۸ ژوئن ۱۹۱۳ دو عاشق با هم فرار کردند و در کلیسای Methodist بر اساس توافقی كه شده بود ازدواج کردند. رابی کاتاليك، و زنش وابسته به كلیسای اسقفی بود.

رابی و همسرش کارولین سرگرمی هایی مثل رقص و پارتی داشتند. بعد از اینکه کارولین حامله شد آنها معاشرت با دیگران را قطع و اوقات اضافی را به جمع آوری تمبر اختصاص دادند.

رابی روزهایی را در بازی های شرط بندی، و یا در کازینوهای آتلانتيك سیتی برای تعطیلات گذرانده بود. او اصولا آدم خوش شانسی بود. زنش کارولین، مدعی بود که او شانس خودش را در بازی ها امتحان می کرد و همیشه حداقل یک چيز کوچک برنده می شد.

در يك لحظه استثنائی در زندگی رابی، شانس خوبی به او رو کرد. روز سه شنبه ۱۴ می ۱۹۱۸ ، رابی آپارتمان یك خوابه خود را که واقع در شماره ۱۴۲۰ خیابان هاروارد، در واشینگتن دی سی بود ترك کرد.

او احساس می کرد که ثروتی بدست خواهد آورد. وی صندوق دار شرکت
W. B. Hibb & CO. بود. در آن روز، هنگامی که در راه قدم زدن به سمت شرکت بود، تصمیم گرفت ابتدا در دفتر پست توقف کند.

قرار بود تمبر جدید ۲۴ سنت هوائی برای فروش در دسترس عموم گذاشته شود. این تمبر به مناسبت شروع کار اولین سرویس پست هوایی آماده شده بود، که قرار بود روز بعد بین ایالات واشینگتن فيلادلفيا و نيويورك انجام شود.

رابی کلکسیونر تمبر بود و با کلکسیونرهای دیگر که در ایالات فيلادلفيا و نيويورك بودند داد و ستد می کرد.هر کس پاکتی را که نام و آدرس خودش را داشت، به دیگری می داد که با تمبر جدید و مهر مخصوص برایش پست کنند. قرار بود که فردا پاکت های تمبر شده را با مهر پرواز مخصوص ارسال کنند.

بدیهی بود این پاکت ها با هواپیمای تعيین شده ارسال خواهند شد.

رابی ۲۹ ساله و پدر يك دختر كوچك، فکری در مغزش داشت. او این احساس را داشت که تمبر جدید برایش ثروت خواهد آورد.

این تمبر جديد در دو رنگ چاپ شده بود. حاشیه به رنگ قرمز تند و در وسط تمبر هواپیمای دو موتوره Jenny Curtis به رنگ آبی. از همان نوع هواپیمائی که قرار بود فردا نامه های پست هوائی را حمل کند.

تمبرهای دو رنگ در آن زمان می باید دو بار چاپ می شدند.

در گذشته چند باری اتفاق افتاده بود که سهوا و به دلیل عدم دقت، برگ تمبری که چاپ اول شده بود، برای چاپ دوم که وسط آن بایستی چاپ شود، به طور معکوس در ماشین چاپ قرار می گرفته و بدون توجه ی بازرسان و دور از چشم افراد به خارج راه پیدا می کرد.

به دلیل کمیت، این تمبرهایی که اشتباه چاپی داشتند برای کلکسیونر های تمبر جالب و منحصر به فرد بودند. این تمبرها اکثرا ارزش زیادی پیدا می کنند و همیشه مورد علاقه و توجه کلکسیونرهایی هستند، که به دنبال کمیاب ها هستند.

احتمال وقوع چنین امری در این تمبر جدید دو رنگ هم وجود داشت.

کشور در حال جنگ جهانی اول بود. دفتر تهیه گراور و چاپخانه هم شب و روز کار می کرد که اوراق بهادار، سهام، تمبر پست، تمبر مالیاتی و سایر اوراق ضروری را آماده کند. مهمتر از همه که، اداره ی چاپ تمبر در آن زمان از نظر کارگران ماهر و با تجربه در مضیقه بود. گراور ساز و چاپچی را از محل های دیگر استخدام می کردند.

۱۰ مى، رابی برای یکی از دوستانش مالکوم ه. کنزر Norristown Malcolm H. Ganser در پنسیلوانیا که نزديك فيلادلفيا بود، نوشت: " ممکن است برایت جالب باشد، طرح این تمبر در دو قسمت تهیه شده است، یکی در داخل دیگری، مثل تمبرهای سری پان آمریکن. من فکر می کنم ارزش آن را داشته باشد که بیشتر دقت کنیم".

وقتی که رابی آپارتمان شماره ۳ را، روز ۱۴می ترك می كرد، به زنش اضحار کرد که قصد دارد زود تر به دفتر پست برود ... این چنین گفت: " احساس قوی به من می گوید که يك اشتباهی اتفاق افتاده " البته که حس رابی درست بود زیرا جریان درستی آن را ثابت کرد.

همان طور که M . Ganser بعد ها می نویسد: اغلب کلکسیونرها خرید تمبر را در اولین روزهای فروش ترجیح می دادند، ولی فقط بعضی ها این فرصت را داشتند که تمبرهای جدید را در همان زمان اولیه فروش بخرند.

آگهی رسمی اداره پست گفته بود که تمبر پست هوائی در آن روز در ۵ محله ی واشینگتن برای فروش عموم موجود خواهد بود. در اداره مرکزی پست واقع در خیابان ماساچوست نزدیک ایستگاه راه آهن و شعبه هایش در خيابان نيويورك، خیابان F، خیابان یازدهم و بالاخره خیابان پنسیلوانیا .

تمبرها روز قبل در اداره پست مرکز گذارده شده بودند. اما مسلما رابی از این بی اطلاع بود. دفتر شماره ۱۳۱۹ خيابان نيويورك فقط ۶ خیابان با محل کار او فاصله داشت. و درست همین محل بود که رابی، این مشتری امیدوار و خوش شانس آن را برای خرید تمبر انتخاب کرده بود.

در این محل بود که باید اتفاق خوبی بیافتند. زیرا رابی هم دقیقا بخاطر چیزی که در فکرش بود، از این دفتر پست دیدن کرد.

او بعد ها در این باره می نویسد : چند برگ صد تایی از این تمبر را نگاه کردم. همه چیز مرتب بود. برگشتم به محل کار. در ساعت ۱۲ / ۵، مثل اینکه کسی به من گفت به همان دفتر پست برگرد. ولی این بار نزد گیشه دیگر، و باز هم اوراق را نگاه کن.

البته جستجوی رابی فقط جهت خرید تمبر و مصرف آن روی نامه نبود. بلکه چیزی فراتر از خرید یک تمبر عادی بود.

در مقاله ای که برای Collectors ' Journal ۱۲ روز بعد نوشت، او می گوید: در ساعت ۹ صبح يك برگ معمولی از تمبر Jenny که برای فروش گذارده شده بود را خریدم. ولی مجدد در ساعت ۵/ ۱۲ بعد از ظهر برای خرید برگ دیگر به دفتر پست برگشتم.

در یك روایت دیگر در سال ۱۹۳۸ رابی برای Weekly Philatelic Gossip توضیح داد که در اولین مراجعه به دفتر پست، چند برگ وجود داشت که دندانه گذاری آن درست نبود. کارمندان اداره پست برای ظهر انتظار ورود تعداد بیشتری از برگ های این تمبر را داشتند. بنابر این او تصمیم گرفت که صبر کند.

درست سر ظهر با ۳۰ دلار كه از بانك گرفته بود برگشت. او همان کارمند را پشت باجه می بیند و از او سوال می کند آیا تمبرهای هوایی بیشتری را دریافت کرده است؟

هر کلکسیونری این داستان را بشنود دوست دارد خودش را در آن مکان تصور کند. خود را همان جایی ببیند که رابی ایستاده بود. دقیقا چیزی را مشاهده کند که رابی دید. آنچه که باورش هم برای رابی سخت بود.

وی در ۱۹۳۸ می نویسد: کارمند زیر کیشه دست برد، یك صفحه کامل بیرون کشید، در این لحظه مثل اینکه قلب من از تپش ایستاد. آن صفحه وارو بود.

از آن لحظه هایی بود که یک بار در زندگی اتفاق می افتد. بدون هیچ سخنی مبلغ آن را پرداختم و از کارمند سوال کردم، آیا بازهم صفحه کامل دارد؟ او مجددا به زیر میز دست کرد و ۳ صفحه دیگر بالا آورد و گفت که فقط همین ها را دارد .

با يك نگاه متوجه شدم که آن ها صفحه هایی معمولی تمبر هستند. ولی اگر چنانچه آن ها هم وارو می بودند، چطور می توانستم پول آن ها را پرداخت کنم در حالی که فقط ۶ دلار در جیب داشتم؟

بر اساس نامه ایی که به Gasner نوشته بود، او از شانسی که به او روی آورده بود، حسابی گیج شده بود.

او می نویسد، بدون فکر کردن از دهانش پرید و به کارمند پست گفت: یکی دیگر مثل اینکه الان خریدم بده. کارمند پست تقاضا کرد که آن را ببیند اما من محكم آن را نگه داشته بودم .

وقتی که کارمند پست به قصد دیدن تمبر کیشه را پائین آورد، رابی استنباط کرد که قصد گفتگو با کارمندان دیگر را دارد. در نوشته ی سال۱۹۳۸ خود او اضافه می کند، من دفتر پست را با عجله ترك كردم. در حالی که برگ تمبر را محکم به زیر بغل گرفته بودم.

يك داستان دیگری هم درباره Jenny وارو وجود دارد. گفته می شود فردی قبل از رابی در باجه دفتر پست فرصت بدست آوردن آن تمبر را پیدا کرده بود، ولی آن را برگرداند.

اداره پست در سال ۱۹۵۴ این گفته را در اعلامیه ای به مناسبت سی و ششمین سال تاسیس پست هوائی به روزنامه ها داد بود. ولی رابی این داستان را کاملا ساختگی قلمداد می کرد .

او در ۱۹۳۸ نوشت: در زمانی که من آن تمبر می خریدم صفی وجود نداشت و هیچ کس هم جلوی من در مقابل باجه پست نبود. آیا می توان تصور کرد اداره پست، برگی را که به خاطر چاپ غلط و نادرست بودن برگشت داده شده را مجددا بفروشد؟ آن هم با هواپیمای وارو ؟

به امید پیدا کردن برگ های چاپ واروی بیشتر، رابی از خیابان نيویورک به دفتر شماره ۵۱۴ واقع در خیابان یازدهم که چهار خیابان بالاتر بود رفت. در حالی که فقط ۶ دلار در جیب خود داشت. تمبرهای آنجا همگی معمولی بودند.

با غرور زياد به محل کارش که در خیابان پانزدهم و نزدیك ساختمان خزانه داری آمریکا بود برگشت و صفحه تمبر را به کارمندانی که کلکسیونر تمبر هم بودند نشان داد. همکاران بلافاصله برای جستجو به سراغ شعبه های دیگر پست رفتند.

******************

جای دیگر در شهر و در اداره مرکزی پست، خیابان پنسیلوانیا، کاپیتانB. Lipsner Captine Benjamin افسر جوان ارتشی، که سبیل های پرپشتی داشت، آدمی زرنگ بود و اعتماد به نفس بالایی داشت.

او خلبان نبود، بلکه متخصص روغن کاری با سابقه ای بود که شایستگی زیادی داشت. وی علاقه زیادی به سرویس های هواپیمائی داشت و در انجام سرویس جدید پست هوائی دخالت موثری داشت .

هواپیماهای ارتشی و خلبانان آن ها می توانستند برای اداره پست هم پرواز کنند. اماLipsner با وجودی که هنوز در ارتش بود، در اختیار مقامات پست قرار داده شده بود. به او جهت همکاری در فرودگاه دستوراتی داده شده بود.

وی تصور می کرد مسئولیت سنگینی برای موفقیت یا عدم موفقیت سرویس هوائی دارد. زیاد نگران سرویس جدید بود که قرار است فردا به عنوان اولین برنامه حمل و نقل، نامه ها را از راه هوایی انجام شود، در ضمن این جریان مورد توجه رئیس جمهور Trident blogdlrow Wilson و سایر مقامات بالا بود.

قبل از اینکه هواپیماهای پستی به محل پرواز آورده شوند، دو نفر از خلبانان که تازه از مدرسه خلبانی فارغ التحصیل شده بودند از بخش سیاست اداره پست برای تاسیس این سرویس هوائی پستی تشکر می کردند.

Lipsner بخاطر تعداد تمبری که برای این مناسبت با عکس هواپیما به صورت وارو چاپ و فروخته شده، از نظر روحی ناراحت بود. اما آرام شد وقتی که فهمید، فقط یك برگه اشتباه فروخته شده . ضمنا خریدار کلکسیونر تمبر می باشد و ممکن نیست آنها را روی پاکت مصرف کرده باشد.

Lipsner بعدها گفت که شخصا با فرد خطا کار در دفتر پست دیدار کرده است.(اسم او معلوم نیست ) و این گونه برای او شرح داد: یک نفر يك برگ کامل تمبر هوائی خواست من هم بدون نگاه و توجه به او دادم. تازه من چطور بدانم که آن عکس وارو بود؟ من که هرگز قبلا هواپیما ندیده بودم!

ادامه داستان در شماره بعد........